Էս էպիզոդը դուր չի գալու հատկապես աղանդավորներին, պսևդո-հեթանոսներին ու իհարկե՝ Պողոսներին։
Հասկանո՞ւմ եք՝ ինչպես բազմաթիվ հարցերում, մեր՝ քրիստոնյա լինելն էլ է խիստ մակերեսային արտահայտում գտնում ազգաբնակչության բացարձակ մեծամասնության մոտ։
Հասկանո՞ւմ եք՝ այո՛, բնվ պարտադիր չէ, որ ներկայումս ողջ-առողջ մարդը լինի քրիստոնյա ու Հայ Առաքելական Եկեղեցու հետևորդ, որպեսզի լինի լավ մարդ, լավ հայ, ադեկվատ, բայց արդեն 2-3 սերունդ հետո էդ մարդու շառավիղների մոտ սկսվելու է ինքնության ճգնաժամ, մանավանդ՝ արտասահմանում։
Հասկանո՞ւմ եք՝ ի՜նչ ուզում եք ասեք, բայց ՀԱԵ-ն միակ ինստիտուտն է, որը ոչ միայն 17 դարի չդադարած կյանք ունի, այն նաև մեր միակ ինստիտուտն է, որտեղ առնվազն մերիտոկրատական տարրերով են առաջնորդվում՝ համակարգը կառավարելիս։
Ու վերջապես, հասկանո՞ւմ եք՝ հայկական վերածնունդը և որ նույնն է՝ իրական Հեղափոխությունն անհնար է առանց Հայ Առաքելական Եկեղեցու ակտուալիզացիայի։
Կռիվ անելուց առաջ, նայեք այս թողարկումը ու նոր վիճեք
