Բայց սա պատմության մի կողմն ա։ Մյուս կողմը էն ա, որ օբյեկտը Զաքարյան Արշակինն ա, որի բանակի համար արած ահռելի աշխատանքը բոլորս գիտենք էլի, նու համեմայն դեպս նրանք, ով բանակից գոնե մի քիչ տեղյակ ա։ Էդ օբյեկտում համ զինվորականները զեղչ ունեն, համ հասույթից բանակի ու բնակիչների համար ծրագրեր են արվում։
Բայց էդ էլ չի կարևորը։ Անսարք ապառատի խնդիրը լուծելուց հետո ՀԴՄ-ն կես ժամից տպել ու վայբեռով ուղարկել են վարչապետի տված համարով։ ՀԴՄ-ն էլ ցույց ա տվել Արշակը, բայց տուգանել են 75 հազարով։
Բայց սա էլ չի ամենակարևորը, այլ այն, թե ո՞նց ա Աշոտը հայտնվում Քարվաճառում, իրա զորամասից տասնյակ կիլոմետրերի հեռավորության վրա ամայի վայրում, եթե ուվոլնիտելնին մի քանի ժամով ա։ Հեռավորությունը դիտմամբ չեմ ասում։ Բայց Արցախի աշխարագրությունը իմացողը կհասկանա։
Ադրբեջանագետ Անժելա Էլիբեկովայի ֆեյսբուքյան էջից:
