Առանձին հետազոտության շատ թույն թեմա է, թե ինչպես են նիկոլենք ատելություն գեներացնում օրվա այս կամ այն հակառակորդի հանդեպ։ Ու ոչ միայն նիկոլենք։ Իսկապես կարևոր գործ կլիներ ամենայն խորությամբ և անաչառությամբ հետազոտելն ու հանրությանը ներկայացնելը ատելության տարածման ցանցերը
(հասկանալ, թե որտեղից է սկսվում տարածվել, որ հանգույցներն են ուժեղացուցիչի դեր կատարում, որ ցանցերով է ցրվում), նարատիվները և դրանց մետամորֆոզները։
Բայց տասնամյակների ընթացքում համալսարաններ ավարտած հազարավոր մարդաբաններն ու մշակութաբանները, քաղաքագետներն ու սոցիոլոգները դժվար թե դրանով զբաղվեն։
Որովհետև դժվար թե որևէ մեկը ֆինանսավորի նման ծավալուն, աշխատա- և ժամանակատար ուսումնասիրություն։
Էլ չասեմ, որ դեռ մեծ հարց է, թե այդ հարյուրավոր ու հազարավոր ավարտողներից քանիսն են իսկապես մասնագետ / գիտնական դարձել..
