«Փաստ» օրաթերթը գրում է «Երբ պետական ինստիտուտների բնականոն գործունեությունը բացակայում է, այդ ինստիտուտները և՛ կազմաքանդման, և՛ կազմալուծման են դատապարտված: Ֆիկտիվ գործունեությունը չի կարող տանել բովանդակային, լուրջ և գլոբալ փոփոխությունների:
«Փաստի» հետ զրույցում նման կարծիք է հայտնել հանրային կառավարման փորձագետ Սիրանուշ Սերոբյանն՝ անդրադառնալով կառավարման խնդիրներին:
«Այսօր պետական կառավարման ապարատում պարզապես մեկ քպականը մեկ այլ քպականով կամ իշխանությանը լոյալ անձով է փոխարինվում: Նշանակումները հենց այս տրամաբանության մեջ են, բայց ապարատը չի կարող գործել միայն անձանց փոփոխություններով: Այս տեմպերով պետական ապարատը դանդաղ մահվան է գնում: Հստակ ձևակերպված չէ, թե ուր ենք գնում, ինչ արդյունք ենք ստանալու: Բացի այդ, միայն կադրային փոփոխությունները չեն ստիպի համակարգերին աշխատել: Հիմա պետական ապարատում բազմաթիվ թափուր հաստիքներ կան, և ամեն օր աշխատանքից ազատվելու դիմումներ են գրվում:
Մարդիկ լքում են աշխատանքը միայն նրա համար, որ ընդհանրապես կառավարում չկա: Այսօր պետական համակարգը ստրուկի պես ծառայում է միայն Նիկոլ Փաշինյանի իշխանությանը, բոլոր օղակները ծառայում և ենթարկվում են իրեն ու ստրուկի հոգեբանությամբ էլ աշխատում են: Իսկ տարամերժ կարծիքների դեպքում դրանց հեղինակները կա՛մ «հայտնվում» են կոռուպցիոն սկանդալների մեջ, կա՛մ սեփական կամքով աշխատանքից ազատվելու դիմում են գրում, և այդ անձանց այլ անձինք են գալիս փոխարինելու: Մեծ հաշվով, կա՛մ ծառայում ես ու հնազանդվում այս իշխանությանը, կա՛մ ենթարկվում քաղաքական հետապնդումների, լավագույն դեպքում՝ հեռացվում աշխատանքից»,-ասաց Ս. Սերոբյանը՝ նշելով, որ այլ տարբերակ գոյություն չունի:
«Այսօր իշխանության միակ հույսը, մեծ հաշվով, անբարոյական քաղաքականություն վարելն է բոլոր առումներով: Իրենց միակ հույսը կոմպրոմատներն են, ուրիշ ոչինչ չկա այդ չակերտավոր քաղաքականության տակ: Իսկ իրենց «քաղաքականության» հիմքում, մեծ հաշվով, մեր երկիրը Թուրքիայի հետ կապելն է, մարդկանց նախապատրաստելը, որ թուրքի հետ կարող են շատ համերաշխ ապրել: Պատերազմից հետո, երբ վերընտրվեցին, քիչ-քիչ մարդկանց ուղեղները լվացին ու հասցրին մի մակարդակի, երբ հիմա ժողովրդին հիմնականում չի հետաքրքրում, թե ով կլինի այս երկրի ղեկավարը, ինչ ուղղությամբ պետք է քայլի պետությունը: Հասել են այն կետին, ըստ որի, քաղաքացիների համար ձեթի գինն ամենից կարևորն է: Մարդկանց ուղեղները լվանալով ու անընդհատ նախկիններին մեղադրելով այս կամ այն բանի մեջ՝ երկրին պարտության են տանում բոլոր առումներով: Մինչև 2018 թվականը պետական ինստիտուտների նկատմամբ վստահությունը ծայրաստիճան ընկել էր: Հեղափոխություն կոչվածից հետո որոշակի հույսեր առաջացան, բայց այսօր պետական ինստիտուտների վարկանիշն արդեն հավասարվել է ասֆալտին»,-ասաց նա:
Նրա խոսքով, այսօր չի իրականացվել նաև կոռուպցիան վերացնելու խոստումը: «Այն ոչ թե վերացել, այլ պարզապես օրինականացվել է: Մարդ կար՝ վարկերի տակ ճռռում էր, բայց, հայտնվելով իշխանության մեջ, տասներորդ սեփական տունն է գնում: Բոթաս չունեին Ազգային ժողով գնալու համար, հիմա հազարավոր դոլարներ են ծախսում այս կամ այն պետություններ այցելելու համար: Ավելին՝ անգամ պետական բյուջեից են հսկայական գումարներ տրամադրվում այդ պաշտոնատար անձանց: Անգամ ընտանիքով են պաշտոնական այցերի գնում, և պետական բյուջեից անգամ ընտանիքի անդամների վրա են գումարներ ծախսվում, աննպատակ ծախսեր են արվում բյուջեի հաշվին: Գումարներ են տրամադրվում այդ անձանց մեքենաների համար: Նույն կոռուպցիոն սխեմաների օրինականացման համատեքստում կարող ենք շեշտել նաև պարգևավճարների մասին: Մեծ հաշվով՝ պետական ռեսուրսների մսխում է իրականացվում մի դեպքում՝ պարգևավճարների տեսքով, մի դեպքում էլ, օրինակ՝ պետական գնումների մրցույթները շահում են իշխանամերձ շրջապատի ներկայացուցիչները: Բացի այդ, հեղափոխություն կոչվածի ժամանակ հայտարարում էին, որ նաև ավտոպարկն է կրճատվելու»,-ասաց մեր զրուցակիցը՝ նկատելով, որ այս առումով ևս այսօր ամբողջովին հակառակ պատկերն ենք տեսնում:
«Ընդհանուր առմամբ, այսօր կոռուպցիան չի կրճատվել, առավել ևս՝ չի վերացել: Այն ահռելի չափերի է հասել, որովհետև արդեն ոչ թե մանր ձկներ, այլ մեծ ձկներ են այդ սխեմաների մեջ: Այդ մեծ ձկները մարդիկ են, ովքեր ընդհանրապես տուն չեն ունեցել, անգամ սեփական կատու չեն ունեցել, բայց այսօր Նիկոլ Փաշինյանի թեթև ձեռքի շնորհիվ արդեն հսկայական միլիոնների ու միլիարդների տեր են դարձել: Բայց ամբողջ խնդիրն այն է, որ այդ փոքր ձկները, որոնք եկան իշխանության ու դարձան մեծ ձկներ, սպառնում են մեր երկրի պետականությանը: Փոքր ձկները դարձան մեծ ձկներ ու սկսեցին տիրապետել պետական ռեսուրսներին: Այսօր պետական համակարգում ամենալուրջ խնդիրը պետականության պահպանման հարցն է, չկա պետականամետ մտածելակերպով պաշտոնյա, պետական ծառայող: Մենք այս կամ այն իշխանության առաջ խոնարհվող ապարատից այդպես էլ անցում չկատարեցինք պետականամետ կառավարման, որը կզսպեր իշխանությունների նկրտումները, ձգտումները: Մենք այսօր հակակշիռներ չունենք: Որոշակի հակակշիռ է ընդդիմությունը, բայց ժողովրդի ցանկությունները ու նկրտումները ևս պետք է համահունչ լինեն երկրում տեղի ունեցող փոփոխություններին: Զուտ ստամոքսի մասին մտածելով՝ մեր երազած հայրենիքը չենք ունենա: Պատերազմից առաջ վարչապետ կոչեցյալն ասում էր՝ բանակին ելակով ենք կերակրում, մինչդեռ բանակին ոչ թե ելակով կերակրել, այլ զինել էր պետք: Տարբերությունը սա է, խոսքն առաջնայինը երկրորդայինից տարբերելու կարևորության մասին է»,-եզրափակեց Ս. Սերոբյանը»:
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում
