Մի քանի տարի առաջ մի ելույթիս մեջ հետեւյալ միտքն էի արտահայտել՝ քանի դեռ Արցախի հարցը չի լուծվել վերջնականապես, կարգավիճակի հարցը չի վճռվել եւ արցախցու ինքնորոշման իրավունքը միջազգային հանրությունը չի ընդունել, եւ քանի դեռ ունենք <ոչ պատերազմ, ոչ խաղաղություն> վիճակ, Հայաստանի նախագահը/այդ ժամանակ երկիրը կիսանախագահական էր/պիտի լինի մարդ, ով ամենաանմիջական կապն ունի Արցախի եւ արցախյան ազատամարտի հետ։ Եվ այսօր, երբ բոլորիս ուշադրությունը Արցախն է,նախագահի ընտրությունը, դարձյալ նույն կարծիքին եմ․․․Դե, իսկ արդեն 2018-ի ապրիլին լրագրողի հարցին՝ կընտրե՞ք Նիկոլին վարչապետ, պատասխանել էի․<Իսկ դուք պատկե՞րացնում եք նրան վարչապետ, ես՝ ոչ>։
․․․Ես ճիշտ էի, եւ 2018-ի զանգվածը սխալվեց․․․
Վստահ եմ՝ Արցախում չեն սխալվի, որքան էլ կլոնավորման փորձեր արվեն․․
