Ամիսներ առաջ ադրբեջանական գերության մեջ հայտնված մեր քաղաքացիներին ևս մեկ-երկու ամիս դիմանալու հորդորով դիմած Նիկոլ Փաշինյանը ցավոտ այս թեմային երկրորդ անգամ անդրադարձավ խորհրդարանական վերջին հարց ու պատասխանի ժամանակ: Ընդ որում անդրադարձավ քիչ մտորումների տեղիք չտվող դիտանկյունից` դիմանալու հորդորի մեջ գերիներին վերադարձնելու պատրաստակամությունը տրանսֆորմացնելով այլ ասելիքի. «Պետք ա քննվի` ինչ ա նշանակում, գերի ընկնել, ինչ հանգամանքներում… Զինվորական կանոնագրերը հստակ սահմանում են, թե որ դեպքում ա, որ գերի ընկնելը չի համարվում հանցագործություն»:Այս մասին գրում է ԱԱԾ պահեստազորի սպաների միությունը;
Գերության մեջ հայտնվելուց հետո հայրենիք վերադարձածների հետ աշխատանքի հայտնի ձևեր կան: Հաշվի առնելով խնդրի մասշտաբայնությունն ու դրա առանձնակի լրջության մարտավեր լինելը` Ազգային անվտանգության ծառայությունը պետք է ստեղծի առանձին ստորաբաժանում, որը կհամակարգի գերիների հետ առնչվող բոլոր խնդիրները: Սակայն մինչև այդ աշխատանքի կազմակերպումը, պետությունը նախ և առաջ ունի, պարտավոր է ունենալ իր քաղաքացիներին հայրենիք վերադարձնելու առաջնահերթ պարտավորություն:
Հիմա պարզ է՞, թե որտեղից գալիս իսրայելական բանակի հզորությունը, կարիք կա՞ կրկնվելու, որ պետությունը պարտավոր է, կոչված է հնարավորն ու անհնարն անել թշնամու ձեռքում նույնիսկ մեկ զինվոր չթողնելու համար:
