Հոգեբան Միհրդատ Մադաթյանը գրում է.
Սպանությունը միայն զենքով չի լինում Տիկնայք և Պարոնայք և մենք ոչ վաղ անցյալում տեսանք, թե ինչպես բոլորիս աչքի առջև սպանեցին Արցախյան առաջին ազատամարտի հերոս, գեներալ Մանվել Գրիգորյանին։ Իհարկե ընթացքում բոլորս հասկացանք, որ «տուշոնկա շոուն», որը կազմակերպել էին այս իշխանությունները անձամբ Նիկոլ Փաշինյանի ցուցումով, իր մեջ ոչ մի հակաօրինական տարր չէր պարունակում, սակայն փաստը մնաց փաստ, որ գեներալը այլևս կենդանի չէ։ Մանվել Գրիգորյանին կալանքից ազատեցին միայն այն ժամանակ, երբ հասկացան, որ նա կմահանա ՔԿՀ-ում…
Հիմա նույն սպանության ակտը իրականացնում են պրոֆեսոր Արմեն Չարչյանի նկատմամբ, սակայն մի քանի տարբերություն կա այս երկու պատմությունների միջև՝ եթե Մանվել Գրիգորյանի դեպքում ունեինք հորինած փշաքաղեցնող պատմություն, ապա այս դեպքում, ձերբակալությունը ուղղակի անհասկանալի պատճառներով է, պրն Չարչյանը ԱԺ պատգամավոր է և ունի անձեռնմխելիություն և ամենակարևորը, ես կարծում էի, որ բժշկական համայնքը և այն բոլոր տասնյակ հազարավոր մարդիկ, ովքեր պրն Չարչյանի շնորհիվ ԿՅԱՆՔ ԵՆ ՁԵՌՔ ԲԵՐԵԼ, կամ փոխել են իրենց կյանքի որակը, իրենց բողոքի ձայնը կարտահայտեն այս առիթով և հանրային որոշակի կարծիք կձևավորվի… Պարզվում է սխալվել եմ և «եղունգ ունես գլուխդ քորի» սկզբունքը, աշխատում է նաև այս, կարծես թե կրթված և մտածող խավի մոտ։ Իսկ երբեմն նույնիսկ աշխատում է «որտեղ հաց՝ այնտեղ կաց» սկզբունքը և սկզբունքայնորեն այս իշխանություններին դեմ բժիշկներն ու մտածողները, արագորեն սկսում են տեղավորել փաշինյանական թիմի հաստ աղիքում, ՈՐՈՎՀԵՏԵՎ ԱՅՆՏԵՂ ԿԱ ՀԱՑ։
