Մարգարիտ Եսայանը գրում է.
Կապիտուլյանը սարսափում է լրագրողներից, նրա շուրջը հավաքված դավաճան հողատուների ոհմակը սարսափում է լրագրողներից․․Եւ ճիշտ է անում, ի ծնե վախկոտը պետք է միշտ վախեցած լինի։ Լրագրողը ուժ է, հասարակությանը տեղեկություն հաղորդող միակ անկողմնակալ մարդը, լրատվամիջոցը ուժ է, իշխանություն-ընդդիմություն-հասարակություն կապող միակ անկողմնակալ օղակը․․․Ու էս կապիտուլյանտը այսօր արգելել է լրագրողների մուտքը Սարդարապատի հուշահամալիր․․Այ տհաս, այսօր ՏՈՆ է, որը բոլորինս է, հա, դու քեզանով հարամեցիր մեր ժողովրդի բոլոր տոները, բայց, Տոնը կա, պատմությունը կա,իրականությունը կա եւ մենք վերականգնելու ենք բոլոր տոները, դեռ ավելացնելու ենք՝ կրկին ազատագրելով Շուշին ու Հադրութը, Արցախի բավարար հատվածը․․Դա լինելու է, երբ դու կախաղանին կլինես եւ ուղղակի եւ փոխաբերական իմաստով․․Իսկ հիմա լրագրողներին մի խանգարի, թող աշխատեն, այ պարապուրդ․․․Այսօր նրանց մեջ իմ նախկին ուսանողներից եւս կան, իսկ ես իրենց սովորեցրել եմ, եթե լրագրողին դռնից դուրս են անում, պետք է լուսամուտից մտնի․․․Լրագրողը իր գործը կանի, չկասկածես․․Ի դեպ, նախապես հարկ էլ չեն համարել զգուշացնել, որ լրագրողների մուտքը փակ է, անգամ չեն տեղեկացրել, որ հարկ կա նախապես հավատարմագրվել․․