Ինչքան էլ կողմ կամ դեմ լինենք այս կամ այն կուսակցությանը, իշխանական թևին, պետք չէ կորցնել կոռեկտության չափը և մոռանալ, թե ինչի համար են այդ պաշտոնները, կոչումներն ու խմբակցությունները: Նպատակը՝ հայրենիքի զորացման և բարօրության ծառայելն է: Նպատակներից է բխում նաև որպես ՀՀ առաջին դեմք՝ հզոր, կայուն, հավասարակշռված անձի տեսնելու ցանկությունը՝ անկախ վերջինիս կուսակցական պատկանելությունից:
Երեկ տեղի ունեցավ ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի և ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինի հանդիպումը, Հայաստանի համար օրհասական համարվող այս օրերին շատ կարևոր մի հանդիպում, որից առաջ տեղի ունեցած ճեպազրույցը մի շարք խոսակցությունների տեղիք տվեց: Փաշինյանը կաշկանդված էր, ճեպազրույցի նստելիս չշտկեց իր պիջակը, գրպանից հանեց «շպարգալկա»-ն և չկարողացավ մի քանի տող խոսել անկաշկանդ և բանավոր՝ առանց թղթին նայելու:
Այս ամենը սոցցանցերում մի շարք հարիր և անհարիր խոսակցությունների, ծաղրի, հայտարարությունների և քննադատությունների տեղիք տվեց: Այդ ամենն ամփոփելով, մի ընդհանուր համոզման ենք գալիս, որ ՀՀ բարձրագույն պաշտոնը զբաղեցնող Փաշինյանին հարիր չէ նման հուզականությունը, շփոթված և կաշկանդված ելույթը: Տվյալ անձը գտնվում է պաշտոնի հետ անհամատեղելի և անհարիր հոգեբանական վիճակում:
Նա չի կարողանում իրեն պինդ պահել: Եվ եթե նա Պուտինի հետ է այսպես հանդիպում, սարսափելի է անգամ պատկերացնելը, թե ինչպես նա իրեն կդրսևորեր, օրինակ, Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Այլևի հետ հանդիպման կամ ճեպազրույցի դեպքում:
