Վարչապետի այսօրվա ելույթը նմանեցրեցի Իտալիայի տարբեր քաղաքների քաղաքապետերի հայտնի ելույթներին, երբ նրանք հասկացել էին, որ կորոնավիրուսը թերագնահատելը հանգեցրեց աղետի, բայց արդեն ուշ էր` արդեն մահանում էին մարդիկ, մարում էին ճակատագրեր և այլևս ոչինչ անել հնարավոր չէր…
Որպես բժիշկ, ըմբռնումով եմ մոտենում վարչապետի ճառերին, որովհետև իմ պրակտիկայում շատ եմ տեսել նման բուժառուներ, ովքեր անճարությունից կորցնում են բանականությունը և արտասանում ու բղավում են անբովանդակ և ոչ խելամիտ տեքստեր…
Սակայն սեփական էմոցիաներին չտիրապետելը, տհաճ ֆալցետով անկանոն բղավելը և սեփական անկարողության պատճառով խայտառակ լինելը դեռ պետք է շարունակվի` գործադիր իշխանության ներկայացուցիչները, հետևաբար նաև օրենսդիր իշխանության շատ ներկայացուցիչներ պետք է անցնեն այս ճանապարհով, նրանք պարտավոր են քաղել իշխանության մեծ ծառի բոլոր դառը պտուղները և սպառել իրենց ունեցած վստահության քվեն ու ժողովրդի հավատը… դա է միակ ելքը, որ նման մարդկային սորտը մեկընդմիշտ հիշի իր տեղը և ավելիին չձգտի:
Ցավոք, բայց մենք էլ ենք պարտավոր կրել այս գործընթացի կողմնակի վնասները, որոնք պետք է լինեն ուսուցողական…
