Մի մարդ է խոսում Արցախի հողերից, ով խուսափել է ժամկետային զին. ծառայությունից և միակ ձեռքբերումը «թուք ու մուր» թերթի խմբագիր լինելն է և Գյումրիից Երևան քայլելը։
Եվ չգիտես ի՞նչու փորձ է արվում աղավաղել և փչացնել, այն մարդկանց հեղինակությունը, ովքեր անցել են Արցախյան ազատամարտի ողջ թոհ ու բոհով, սեփական կյանքը վտանգելով ազատագրել են պատմականորեն հայ ժողովրդին պատկանաող հողակտորը։
Ես չեմ հիշում մի դեպք, որ Սերժ Սարգսյանը ասած լինի՝ հողերը հետ պետք է վերադարձնենք, բայց հակառակը հիշում եմ, երբ Նիկոլ Փաշինյանը ԱԺ ամբիոնից հայտարարեց .֊ այո ձեզ հայտնի տարածքները պետք է վերադարձվեն ադրբեջանին…
Չեմ մոռանում նաև Լևոն Տեր֊Պետրոսյանի ագիտացիոն ելույթները, Արցախը ադրբեջանի կազմ մտցնելու մասին, կամ եթե տղա էք մի տվեք, կամ ոչմիթիզականները հենց ամենամեծ գերեզմանափորն են էս ազգի…։ Վերջերս անգամ ՔՊ֊ական պատգամավեր Հովիկ Աղազարյանը ևս հայտարարեց որ՝.֊ վաղ թե ուշ մենք բարեկամություն անելու ենք մեր հարևան ադրբեջանի հետ և այդ հիմքերը արդեն դրվում են….. Ադրբեջան կոչված, այդ պետության միակ նպատակն է՝ Արցախը տեսնել առանց հայերի և «ազատագրել» Զանգեզուրը հայերից, այդպիսով կյանքի կկոչեն պանթուրքիզմի ծրագիրը, որով թուրքական 2 պետությունները կկապվեն ցամաքային ճանապարհով։ Այսինքն ՔՊ֊ական պատգամավորի խոսքերից կարելի է հասկանալ որ լի՞նելու է զիջում։
Հիշենք Սերժ Սարգսյանի Զագրեբյան ելույթը, որը եզրափակվեց հետևյալ խոսքերով .֊ Արցախը երբեկ չի լինի ադրբեջանի կազմում և այդ խնդիրը չունի ռազմական լուծում։
Այսքանը լսելուց հետո առանձնապես գիտական աստիճան ունենալ պետք չե, որ հասկանաք թե ով է հող հանձնող, իսկ ով սեփական տգետ դիվանագիտությունը մյուսների վրա բարդող և արդարացող ։
