Այն անունը, որը դուք այսօր կրում եք ձեր ճակատին ձեր կյանքի վրա անջնջելի հետք է թողնելու
Ցանկացած անվան, կոչումի և անվանյալի միջև գոյություն ունի սերտ դիալեկտիկական կապ: Ամեն մի բառն ինստիտուտ է և դա նկատել են դեռևս հազարամյակներ առաջ՝ հին իմաստունները: Եվ մի բառն ու բանը որն այսօր թրենդային է և հանրահռչակված՝ վաղը կարող է զզվանք առաջացնել և ատելության խարան լինել:
Դուք ձեզ «դուխով», «հպարտ քաղաքացի», «սպիտակ» եք անվանում, ուրեմն իմացեք, որ այս անունը չի՜ մաքրվելու ձեր վրայից, ժամանակի ընթացքում իր վրա տվյալ անունը կրող անձերի մասին որոշակի կարծրատիպեր է հավաքելու, որից հետո չե՜ք կարողանալու ազատվել դրանից:
Հիշեք, որ վաղը եթե չուզեք անգամ ասոցացվել այդ անունների հետ, ձեզ միևնույն էլի ու էլի այդ անունների հետ են ասոցացնելու:
Նույնը վերաբերվում է նաև մարդկանց անձնանուններին: Նախկինում աշխարհի որ կետում էլ լինեիր, մարդու անունից կարող էիր ենթադրել, թե որ ազգին է պատկանում, իսկ այժմ՝ ծնողներն իրենց երեխաներին «մոդայիկ» անուններով են անվանում: Իրենց երախային Ալեքս, ժոզեֆինա, Կառոլինա, Ադրին, Թեդիս, Բոբի, Էլենձինա «մոդայիկ» անուններ տվող ծնողներն էլ պետք է հասկանան, որ այդ անունները միայն տվյալ ժամանակի համար են «մոդայիկ», իսկ երբ երեխան մեծանա ու մտնի մեծ շրջապատ, նրա ժամանակ արդեն ուրիշ անուններ են մոդայիկ լինելու, իսկ մի շարք անուններ՝ անհետաքրքիր և անգամ ծիծաղելի են դառնալու: Սակայն 10 տարին մեկ մարդու անունը հո չի՞ փոխվելու:
Իրական կյանքը՝ «ֆեյսբուք» կամ «ադնակլասնիկ» չէ:
Ու՞ր մնաց ձեր ազգային ինքնասիրությունը:
Համացանցի միջից միգուցե և ջնջեք ձեր անունները, նկարները, գրառումները, սակայն իրական կյանքը չե՜ք ջնջելու:
