Երկու օր առաջ խորհրդարանում տեղի ունեցած խայտառակությունից հետո, երբ Իմ Քայլի պատգամավորները կազմակերպած «ուշացել» էին նիստերից, մնացել խցանման մեջ, Արարատ Միրզոյանը լրագրողների հետ զրույցում մեծ ճիգեր գործադրելով ուզում էր հավատացնել, թե իրենք նախապես չեն պլանավորել ամեն գնով անցկացնել նախագիծը: «Եթե այնպես լիներ, որ ուզենայինք ամեն գնով ընդունել, մենք կարող էինք գործուղում մեկնող գործընկերներին խնդրել նամակով տեղեկացնել իրենց «կողմ» քվեարկության մասին, ունեինք նաեւ բացականեր, կարող էինք հորդորել, որ չբացակայեն»,- պարզաբանում էր նա:
«Մենք ջանք չենք գործադրել, որ ասենք՝ վայ, այսպիսի օրենք է պետք, պետք է անպայման գալ: Հերթական օրենքի նախագիծն է, որը մարդիկ լսել են հիմնական զեկուցողի շուրթերից, հնարավորություն են ունեցել հանձնաժողովում քննարկել, վերջում որոշել են ոնց քվեարկել»,- փորձում էր մեղքը բարդել ԲՀԿ-ի վրա, որը հանձնաժողովում կողմ էր քվեարկել, բայց նիստերին՝ դեմ, հավանաբար այն պատճառով, որ մեկ օր առաջ իմքայլականները կազմակերպված արշավ սկսեցին Գեւորգ Պետրոսյանի եւ ԲՀԿ-ի դեմ հայտնի նախագծի պատճառով։ Եթե ընդունենք, որ Արարատ Միրզոյանը իսկապես անկեղծ է եւ ոչ մի ջանք էլ չեն գործադրել վարկածը, ապա գործ կունենանք քաղաքական տհասության հետ։ Ինչպես կարող է մի կուսակցություն սահմանադրական օրենք բերել օրակարգ, բայց չմտածել դրա քվեարկության մասին։ Ինչ էլ քաշեն, բոլոր դեպքերում մի պուճուր տրամաբանության դեպքում ցանկացած ոք հաշվի կառներ ու կապահովագրեր իրեն նման իրավիճակներից։
