29 համարի երթուղայինում
Նստած եմ վերջում, կիսադատարկ է, կանգառ,կրկեսից մի քիչ ներքեւ, աղբի հոտը զգլխիչ է, քամի կա, մոմլաթները/ցելոֆոնե տոպրակներ եւ այլն/ թռչկոտելով մտան երթուղայինից ներս, մի կին չդիմացավ․
-էս ինչ ա, էս ի՞նչ վիճակ ա, շուտ, դուռը փակի
վարորդը․
-Նստող կա, համբերի
Մեկ այլ կին-ուղեւոր․
-Մի նեղվեք, քաղաքապետը հսկում է
-Տո, ի՞նչն է հսկում, կեղտի մեջ կորանք
Ես․
-Լավ կլինի, մի նեղվեք
-Ե՞րբ․․ամեն տեղ կեղտ, էս ինչ խոզություն ա
-/Ձայն չեմ հանում/
Կինը․
-Վայյյ, էս դո՞ւք եք, բարեւ Ձեզ․
-Բարեւ
—Ոնց միանգամից չճանաչեցի
-Մեկ այլ կին․
Ես ճանաչել էի, բայց, մտածեցի՝ նման է ձեզ
-Չէ, նման չի, ես ինքս եմ
-Բա դուք երթուղային էլ եք նստում
-Հա
-Հեղափոխությունից հե՞տո
-Չէ, միշտ էլ նստում էի, պարզապես չէի նկարվում ու գցում ֆեյսբուք
Մեկ այլ կին․
-Էն կրթության նախարարի պես, բա հիմա ո՞ւր ա, պադավատով ա ման գալիս
-Վայ, դրա անունը չտաս, բայց, ձեզ ո՞նց միանգամից չճանաչեցի
-Խնդիր չկա, ես , սակայն, ձեզ միանգամից ճանաչեցի
-Հա՞
-Հա, դուք փողոց եք փակել, Հայկոյին եք ընտրել, հետո՝ Նիկոլին
-Չտաք դրա անունը
Մի կին էլ խառնվեց զրույցին
– Ախր, Մարգարիտա ջան, էս ինչ օյին էր, սրա վերջը ինչ ա լինելու
-Մի օր կասեմ, շուտով, հիմա, կներեք իմ կանգառ հասանք ես իջնեմ
-Շատ հաճելի էր, լսեցի 29 համարի երթուղայինից
Բաաաաաա․․․
Հ․Գ․ սրանից հետո ինչ կատարվի, հրապարակայնացնելու եմ, անտեղի համեստություն չի լինելու, նախարարի մետրոյի նկարը վկա ճճ
