Կար ժամանակ, երբ քրեական դատավարության դրույթները մեկնաբանվում էին օրենքի տառին ու բովանդակությանը համապատասխան՝ այնպես, ինչպես պահանջում է օրենքն ու ենթադրում է իրավական պետությունը։
Սակայն, կալանքի բովանդակությունն ու էությունը հիմնովին փոփոխվել են թավիշն անչափ «սիրող» ու «գնահատող» մի խումբ անձանց կողմից։ Հիմա, կալանքի օրինաչափության որոշումն ըստ իշխանության քմահաճույքի է այլևս։
ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի կալանքը կարգավորող դրույթների իրավաչափության պայմանները, այլևս, ունեն միայն ձևական և ոչ բովանդակային ընկալում:
Ներկայիս քրեադատավարական մարմինները կալանավորման համար բավարար են համարում իրենց ցանկալի բառակապակցությունների հայտաբերումը քրեական դատավարության օրենսգրքում: Այն, այլևս պետք է բավարարի միայն մեկ չափորոշչի՝ լինի իշխող ուժի ցանկությունների տիրույթում։