.
1. Նիկոլը հենց նոր Մոսկվայի պրես–կոնֆերանսում` Արցախի մասին տված հարցին, նաև պատասխանեց, որ «Էթիկայի կանոններից դուրս է վարել բանակցություններ, իսկ հետո դուրս գալ ու պատմել, թե ինչի մասին խոսեցինք»… Լու՞՞՞՞րջ, բա Տաջիկստանից լիքը լափառոշ բաներ պատմեցիր, թե բա ձյաձերը հանդիպում են, անմիջական զրուցում, իսկ զրուցածը ոչ մեկին չեն պատմում: Բա նախկիններին 15 տարի ա քլգում ես, թե բա գնում խոսում, մեզ չեն պատմում… Բայց ի տարբերություն քո լռության, նախկինների վախտ, տազիկների մամուլից չէինք լսում գովեստներ` ուղղված մեր նախագահներին, թե բա հալալա տղուն, լավ էլ փափուկ ա, կարելի ա մեր ծրագիրը լղոզել վրեն, գնա Հայաստան մեր ուզածը ծախի տեղացիների վրա, ով էլ համաձայն չի սուտ հոդվածով բանտ նստցնի:
2. Էս զառանցանքից բացի, նաև շեշտեց, որ ինքը ՀՀ–ի վարչապետն ա ու ինչ խոսում ա, խոսում ա ՀՀ–ի անունից: Ասում ա Արցախն իրա նախագահն ունի, թող ինքը Արցախի մասին խոսա, բայց չի ասում էդ ոնց ա, որ Արցախի` նման հեզիկ–նազիկ բանակցություններին ներկա գտնվելու համար, ինքը մինչև հիմա Վաշինգտոնից Փարիզ ու Մինսկ ու Մոսկվա սաղին պիտի քլնգած լիներ, թե բա Արցախն ու՞ր ա, առանց Արցախի ներկայության էս հարցը չի լուծվի: Այսինքն, եթե դու Արցախի համար վիզ չես դնում, բա նենց արա, թող Արցախը գա ինչ որ պետք ա բացատրի, թե՞ ուզում ես էնտեղ էլ իշխանափոխություն անես, որ մկան ծակը մտած մի հատ քո պես էակի խփես վրեդ, հետդ տանես էդ «էթիկական» բանակցություններին` «կիրթ» Ալիևի հետ, որ ինքն էլ դուրս գա, բան չասի, ու տենց սուս–փուս, միացյալ ուժերով հող հանձնեք:
