Ադրբեջանֆիլմից Մոսֆիլմ ժամանած հյուրերը Մոսֆիլմում և Մոսկվայի սրճարաններում ծաղրուծանակի են ենթարկել Հայկական կինոն և նրա գլխավոր շենքը և հատկապես նրա վերածծնդով զբաղվող երիտասարդներին։ Հայֆիլմը անվանելով պատերազմական գոտի, իսկ
վերածնունդը համարել են անհաջողակ և աջ ու ձախ տարածելով որ Ադրբեջանական կինոն երբ եղել է հայերը ֆոտոխցիկ անգամ չեն տեսել։ Հետո խոսել են նրա մասին, որ Ադրբեջանում պետական մակարդակով մոտեցում կա կինոյի մասով և Ադրբեջանֆիլմը պետական կառույց է և որ իրենք տարածաշրջանում ամենազարգացած կինոն են ստեղծելու վաղ թե ուշ։ Մոսֆիլմում կան և
հայ և ադրբեջանցի աշխատակիցներ, բայց Մոսֆիլմին հետաքրքիր չէ ոչ Հայֆիլմը ոչ էլ Ադրբեջանֆիլմը։ Մանավանդ որ բաշիբոզուկները իրենց կինոն համարում են արդեն 120 տարեկան։ Ազերիները մեր հայրենիքից ավելի են երբեմն տեղյակ մեզնից քան մենք սփյուռքահայերս կամ ներքին ոլոլտի պատասխանտուներս։ Մի օր էլ Ազերիները մտնելու են Մոսֆիլմ ու հայտնեն որ Փարաջանովը և Բեկ Նազարովը ևս ազերիներ են եղել։ Բնականաբար
ԱՄՆ-ՈՒՄ ՆՄԱՆ ԲԱՆ ՆՐԱՆՔ ՉԵՆ ԿԱՐՈՂ անել։ Ժամանակն է մեր պետությունը և հասարակական նախաձեռնությունները ի դեմս Հայֆիլմի վերածննդի և մյուս շահագրգիռ կազմակերպությունների որ հանդես գան հայտարարություններով Հայ կինոն և Հայֆիլմին նոր շունչ տալու համար և իմանալ թե ինչ է կատարվում։ Վերջապես լսելի եղեք Հայֆիլմի վերածննդի երիտասարդներին և սկսեք գործել որ անմշակույթ ազերիները անգամ չծիծաղեն մեզ վրա։
Հայ կինոն պետք լինի և գործի Հայաստանին մեջ։ Դա արդեն պետականության մի հզոր հիմքերից մեկի մասին է խոսքը։ Իսկ Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը լավ կլիներ ազգային արժեքների հանդեպ ավելի ուշադիր լիներ և ավելի հետևողական։ Թուրքական կինոյի զարգացումը պետք է որ
նախանձ առաջացներ արդեն թե ազգայնակնների համար, թե Հայֆիլմի վերածնունդ նախաձեռնության, թե մշակույթի նախարարության և թե իսկական հայրենասերների համար։ Ազերինեը ակտիվացել են պարոնայք արդեն կինոյում։ Միակ հույսը երիտասարդությունն է և նոր Հայաստանի փոփոխությունները։
Հեղինակ ` Գ․Կարապետյան
