«Ժամանակ» թերթը գրում է. «Ռուսաստանի Դաշնության նախագահ Պուտինը նախօրեին հայտարարել է նախագահի 2018 թվականի ընտրությանը առաջադրվելու որոշման մասին: Պուտինն այդ մասին հայտարարել է ԳԱԶ ավտոգործարանի բանվորների հետ հանդիպմանը՝ ասելով, թե այդ մասին հայտարարելու ավելի լավ տեղ չկա: Պուտինը բավական երկար ժամանակ անորոշ էր պահում իր առաջադրման հեռանկարը, սակայն ժամանակը սպառվում էր և նախագահական ընտրությունների ընթացակարգը պահանջում էր, որ Պուտինը մինչև տարեվերջ կողմնորոշվի: Եվ ասա նա հայտարարում է առաջադրման մասին:
Դժվար է ասել, թե որքան էր նրա չառաջադրվելու հավանականությունը, այսինքն՝ որքանով էր նա իսկապես կամուկացի մեջ և որքանով էր կիրառվում ընդամենը հմուտ քաղաքական կամ քարոզչական տեխնոլոգիա՝ անորոշության կամ կառավարելի անորոշության միջոցով լուծելով տարբեր հարցեր:
Սակայն Պուտինի հայտարարությունը հայաստանյան դիտանկյունից ուշագրավ է ներքին կյանքում տեղի ունեցող հետաքրքիր զարգացումների կամ, այսպես ասած՝ ակտիվացման ալիքի հետ համեմատությամբ կամ զուգահեռով:
Հայաստանում հետաքրքիր իրադարձություններ սկսեցին ծավալվել պաշտպանության նախարար Վիգեն Սարգսյանի շուրջ. ԶՈւ գլխավոր շտաբի պետի տեղակալ, օդիզոզ ֆիգուր Հայկազ Բաղմանյանի հեռացումը Վիգեն Սարգսյանի պահանջով, որը թվում էր ուղղակի անձեռնմխելի ֆիգուր, և նախօրեին էլ ԶՈւ գլխավոր շտաբի պետ Մովսես Հակոբյանի՝ Վիգեն Սարգսյանին հղած, այսպես ասած, հպատակային հարցազրույցը:
Իսկ այս ամենն էլ հետաքրքիր է հաշվի առնելով մի կողմից այն, որ Վիգեն Սարգսյանը դիտվում է Սերժ Սարգսյանից նախագահությունից հետո վարչապետի նրա հավակնորդներից մեկը, և միևնույն ժամանակ էլ, անկախ վարչապետի պաշտոնից, ՊՆ-ն նոր Սահմանադրությամբ, փաստորեն, դառնում է քաղաքական լուրջ գործոն և իշխանական բևեռ:
Իհարկե, հեռու ենք Վիգեն Սարգսյանի շուրջ ծավալված իրողությունները կապել Պուտինի առաջադրման հետ, սակայն ժամանակային զուգադիպությունը իսկապես հետաքրքրական է՝ հաշվի առնելով ոչ միայն վերը բերված հանգամանքները՝ վարչապետի հավակնության և ՊՆ դերակատարության մասով, այլ նաև այն, որ այդ ամենն, ըստ էության, Սերժ Սարգսյանի քաղաքական պլանի մաս է:
Իսկ Սերժ Սարգսյանի քաղաքական պլաններ, եթե ոչ անմիջական առնչություն, ապա զգալի պայմանավորվածություն կարող են ունենալ ՌԴ նախագահի պաշտոնում Պուտինի հերթական առաջադրման հետ՝ ուղղակի, թե անուղղակի»:
